Categoriearchief: Memoires van hulphond Vegas

Nieuws uit het Vegas front

Sinds begin juli is Vegas bij zijn nieuwe baasje. Regelmatig stuurt mama A. een aantal foto’s van Vegas door, al dan niet aangevuld met een kleine anekdote. Daar word ik instant gelukkig van want telkens ik die knapperd op mijn scherm zie, komt er spontaan een glimlach op mijn gezicht.

Vandaag kreeg ik naast een aantal foto’s onderstaand berichtje van A.:

“Wat mijn zoon en Vegas betreft, Vegas ligt soms met zijn hoofd op mijn zoon zijn voeten.
Dan zeg ik: ik denk dat Vegas jouw beste vriend is.
Waarop mijn zoon antwoordt: dat weet ik zeker!
Over winst in zelfvertrouwen gesproken!
Missie geslaagd Els!”

Er verscheen dit keer niet alleen een glimlach op mijn gezicht.
Ik was ook oprecht ontroerd door deze woorden want zeg nu zelf, kan je als gastgezin een mooier bericht ontvangen dan dit?

Dank je wel A.!

Bye bye my friend

Vandaag is het voor baasje en mezelf een zeer emotionele dag.
Na dik 1,5 jaar hier, vertrek ik vandaag naar mijn nieuwe gezin.
De voorbije weken heeft Dyadis me hierop voorbereid. Een paar bezoekjes onder begeleiding van trainer Jan, een weekendje en een paar mid-weken op logement, een aantal gerichte trainingsmomenten…
Mijn nieuwe baasje woont samen met zijn ouders en jongere broer hier niet zo ver vandaan. Het is de bedoeling dat wij echte buddy’s worden hij en ik. Echte vrienden die elkaar steunen in stressvolle of onzekere situaties. Door mijn training als hulphond kan ik bovendien ook af en toe fysiek wat bijspringen: iets oprapen, iets brengen, iets uittrekken,… Een nieuwe context dus maar ik ben er zeker van dat deze mij ook prima zal bevallen!

Vegas, je bent uitgegroeid van een schattige, zeer ondeugende en energieke pup tot een prachtige, lieve en trouwe hond.
I will miss you my friend!!!
Wish you all the best…

Corona quarantaine dagboek #2

KUBB TOERNOOI

Kubben, ook wel apporteren genoemd is vanaf nu mijn favoriete spelletje. Mijn baasje gooit de stok en ik breng hem terug, wat een top team! Het andere team kon er echter niet mee lachen dat baasje ineens twaalf stokken in plaats van zes kon gooien. De spelregels zal ik duidelijk nog eens moeten lezen!

CHILL MODE

Met het mooie lenteweer heeft baasje de ligstoelen buiten gehaald. Maar echt relaxen laat ik haar niet. Ik vind dat ik recht heb op meerdere “aai-partijtjes” per dag. Of baasje dat erg vindt? Ik denk het niet, en trouwens … ze zou me dankbaar moeten zijn. Ik zorg tenminste voor getrainde armspieren tijdens deze quarantaine.

SPORTLESSEN MET VEGAS

Ondanks de quarantaine proberen Pauline en Louise toch een beetje in vorm te blijven. Ik treed op als hun hulpcoach en ik neem mijn rol best ernstig. Zo leg ik bijvoorbeeld hun drinkbussen telkens een aantal meter verder. Net dat tikkeltje extra inspanning is namelijk belangrijk tijdens een training!

Na al dat coachen en supporteren heb ik zelf wel even pauze nodig.

Corona quarantaine dagboek #1

Tijdens deze Corona tijden zit ik, net zoals iedereen, samen met mijn baasjes en Spirit in quarantaine. Dit zorgt af en toe voor kleine frustraties maar is het merendeel van de tijd wel super leuk ! Hier alvast een terugblik op een aantal toffe momentjes van de afgelopen twee weken.

Ping pong toernooi

Sinds 2018 staat er onder het afdak een ping pong tafel. Mijn baasjes speelden hier eigenlijk niet zo vaak meer op maar nu wordt deze tafel plots weer open gezet. Mijn baasjes organiseren kleine wedstrijdjes onder elkaar en gaan dan volledig op in dat bizarre spel met dat kleine balletje… Dat balletje dat de hele tijd over en weer gespeeld wordt… daar wil ik ook mee meedoen! Mijn totaal score tot op vandaag: 3-0 voor mij versus de balletjes!

 

 

Een frisse douche 

Met het goede weer van de voorbije dagen gaan baasje en ik vaak wandelen. Ze neemt me vaak mee naar de velden waar ik heerlijk kan rondrennen, over en in de beken kan springen en in de modder kan ploeteren. Zalig vind ik dat maar als ik het te bont maak, is het bij onze thuiskomst soms iets minder. Zo kwam baasje deze week aangelopen met een hele grote slang vol water. Ze dacht me hiermee te lijf te gaan. Gelukkig zag ze snel in dat deze tuinslang en ik geen goede combinatie zijn en heeft ze me dan maar met een washandje gewassen. Heerlijk zo’n verfrissende wasbeurt !

 

Plezier maken 

Pauline en Louise zijn nu ook permanent thuis en hebben nu meer tijd om ook al eens met mij te spelen. Samen in de tuin wat rollebollen, zalig… mij hoor je niet klagen! Louise die klaagt soms wel… zij vindt mij minder leuk als zij wil voetballen in de tuin. Tja ik moet toegeven… de voetbal met rust laten … dat is nog wel een werkpuntje.

 

 

 

Out of the game…

Elke hulphond in opleiding moet, ongeveer rond de leeftijd van 12 maanden, een “gewrichtsscan” ondergaan om na te gaan of er mogelijks problemen zijn met de heupen, ellebogen, … Vorige week dinsdag was het mijn beurt om naar de dierenkliniek te gaan. Nog lekker “groggy” van de narcose kwam ik thuis, 7 dagen wachtend op het verdict.

En dat verdict kwam gisteren…
Jammer maar helaas, I am out of the game…
Mijn heupen zijn perfect maar blijkbaar heb ik in één van mijn ellebogen een verplaatst botfragmentje. Momenteel heb ik daar geen last van – en misschien zal ik dat ook nooit hebben – maar het risico bestaat dat ik vroeg of laat toch pijn krijg aan mijn elleboog en men het botfragmentje operatief zal moeten verwijderen… Assistentiehond zal ik dus niet worden maar hey … ik heb nog andere kwaliteiten hoor. Naast assistentiehonden leidt Dyadis ook “sociale honden” op. Dit zijn honden die ingezet worden om mensen met bijvoorbeeld autisme, ADHD, dementie, … te helpen in het dagdagelijks leven. Ook fantastisch toch !
Assistance dog: GAME OUT  – Social dog: GAME IN! To be continued…

 

Vegas#Summer2019

[wds id=”11″]De zomervakantie zit er op. Twee zalige maanden samen met mijn baasjes.
Ik ben voor ’t eerst naar zee geweest en heb geleerd wat zout, zand en golven zijn.
Ik ben voor ’t eerst gaan windsurfen en heb geleerd wat zwemmen en een luchtzak is.
Ik heb voor ’t eerst bij een Dyadis weekendgezin in Brussel gelogeerd en heb geleerd hoe je met de metro reist.
Ik heb voor ’t eerst  – toen mijn baasjes op vakantie waren- een weekje in het Dyadis trainingscentrum verbleven en heb geleerd… dat ik mijn baasjes toch wel erg kan missen.
Ik heb voor ’t eerst kennis gemaakt met mijn “voorganger” Qooky, een keitoffe en coole speelkameraad.
En last but not least… op 20 augustus ben ik voor ’t eerst JARIG geweest en heb geleerd dat ik er, zelfs met een kroon op mijn kop, weer super schattig uitzie!

Fietskar

Baasje heeft voor moederdag een hondenfietskar gekregen. Zij fietst graag en zo kan ik overal met haar mee naar toe. Super he! Onze eerste rit samen zit er alvast op. Natuurlijk ben ik cool gebleven, wat hadden jullie gedacht?!? Dat is toch chillen zekers in zo’n kar!