Categoriearchief: Memoires van hulphond Qooky

Nieuws vanuit het Qooky-front

Hallo allemaal,
Ik ben nu quasi 2 maanden bij mijn nieuwe gezin, vrouwtje Daisy, baasje Rene en dochter Chloë. Met mij gaat alles super goed! Wel spijtig dat de warmte gedaan is want nu kan ik niet meer lui zijn, LOL! Tijdens de hittegolf, was het hier in huis 32ºC. Mijn vrouwtje en ik hadden het veel te warm om te werken dus was het hier lekker relaxed! Als het zo warm was mocht ik wel enkel ’s morgens heel vroeg en ’s avonds laat buiten komen dus dat was minder leuk. Van vrouwtje mag ik wel bij haar in de zetel liggen, gezellig, op haar schoot, net als een Chihuahua. En genieten dat we dan beiden doen…
Vrouwtje moet nu helaas drie weken in het MS ziekenhuis blijven. Ik ga haar missen! Ik blijf bij baasje maar morgen gaan we vrouwtje samen bezoeken. Benieuwd hoe het er in een ziekenhuis aan toegaat… Zou ik dan bij vrouwtje in bed mogen???
Ik hou jullie op de hoogte!
Dikke lik en poot van Qooky!

Memoires van hulphond Qooky – next episode

Inmiddels ben ik 14 dagen bij mijn nieuwe baasjes en ik voel me hier al helemaal thuis. Ik heb een nieuw hondenvriendje aan de overkant van de straat waarmee ik elke avond samen ga wandelen. Er wonen hier ook 3 poezen in huis. 2 van hen willen met mij spelen maar ik weet nog niet goed hoe ik daar aan moet beginnen. Mijn nieuwe baasjes zijn echte schatten, zij knuffelen mij enorm en de dochter des huize speelt vaak met mij. Af en toe moet ik ook een beetje werken – tja ik ben tenslotte een hulphond – maar door de hitte van de voorbije weken lieten mijn baasjes me vaak gewoon chillen. Ze hebben me trouwens een zwembadje gekocht om lekker in te kunnen afkoelen. Zalig toch he zo’n hondenleven!

Halfweg

Ik ben nu halfweg mijn trainingsprogramma in het Dyadis centrum. Alles verloopt goed. Ik heb al een aantal maal kennis gemaakt met mijn mogelijke toekomstige baasjes en het klikt alvast tussen ons en … de katten. Alles ziet er dus veelbelovend uit. In de weekends kom ik terug bij baasje. Chillen is dan de boodschap en natuurlijk ook ravotten met mijn goede makker Spirit. Die ga ik binnen een aantal weken toch écht missen denk ik hoor want die katten … die zijn precies niet zo in voor een dergelijke stoeipartij!

Eerste dagen @Dyadis trainingscentrum

Mijn eerste dagen in het Dyadis trainingscentrum zitten er op.  Alles is goed verlopen. Ik heb mijn vaste speelkameraadjes al gevonden en heb me super geamuseerd. Tijdens de trainingssessies was ik nog een beetje afgeleid maar dat blijkt doodnormaal te zijn met die gekke hondenbende in de buurt. Vandaag en morgen rust ik nog uit bij baasje maar maandag sta ik weer paraat en deze keer niet voor een paar daagjes maar voor een week!

Bye bye …

Morgen wordt het voor mij een spannende dag: ik ga voor het eerst een aantal dagen naar het Dyadis trainingscentrum. De komende maanden zal ik daar samen met een aantal andere hulphonden in opleiding, met de week verblijven. Enkel in het weekend kom ik terug naar huis. Vanaf nu dus tijd dus voor het serieuze werk… bye bye luilekkerleven … trainingscenter, here I come!

 

Fysio in the pool

Eindelijk, na quasi 4 maanden “out” te zijn door mijn 2 kruisbandoperaties, kregen baasje en ik vrijdag het verlossende startschot: “alles is ok”. Bij de 6-wekelijkse controleplaat van mijn rechtse knie bleek dat ook deze goed is hersteld. Als eerste werk moeten we ons nu nog even concentreren op het versterken van mijn spieren zodat ik terug stevig op mijn beide achterpoten sta. Daarnaast gaan baasje en ik ook langzaamaan mijn training tot assistentie-hond hervatten. Alle commando’s eens goed herhalen zal nodig zijn… Eind deze maand gaan de Dyadis-honden die samen met mij zijn gestart naar het trainingscentrum voor hun intensieve opleiding. Ik blijf nog een paar weken thuis bij baasje maar … Dyadis vrienden, kijk maar eens hoe stoer ik al loop bij de fysio! Dus niet getreurd: ik kom er aan, zij het met een beetje vertraging!

Entertainment

[wds id=”9″]
Om mij een beetje te entertainen tijdens mijn verplichte platte rust, hebben Pauline en Louise mij al verschillende keren “uitgedaagd” met intelligentiespelletjes. Snoepjes uit een gaatje in een PMD-fles krijgen, een balletje onder drie bewegende bekertjes volgen, met mijn neus tegen een hangpotje tikken zodat er een snoepje uitvalt, enz. Vandaag had Pauline een “speeldoos” gemaakt. Op, in of onder verschillende “hindernissen”, waren snoepjes verborgen. De opdracht: zoek Qooky! Makkie hoor als je een hondenreukzin hebt 🙂